بررسی رویکردهای یادگیری و ارتباط آن با ویژگی های دموگرافیک دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۹۳

زمینه و هدف: یکی از مسایل مهم در تفاوت های فردی دانشجویان، رویکردهای یادگیری آنان می باشد. رویکردهای یادگیری روش هایی هستند که یاد گیرنده به وسیله آن ها اقدام به انتخاب اطلاعات و یکپارچه سازی آن ها می کند. شناسایی رویکردهای یادگیری دانشجویان و برنامه ریزی آموزشی در جهت آن ها، منجر به پیشرفت تحصیلی دانشجویان می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رویکردهای یادگیری و تعیین ارتباط آن با ویژگی های دموگرافیک دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی، تحلیلی و همبستگی بود و بر روی 400 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای دارای دو بخش اطلاعات دموگرافیک و رویکردهای یادگیری بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار تحلیلی (آزمون های anova و 2c) در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: رویکرد عمقی، سطحی و سطحی- عمقی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی به ترتیب 5/70، 5/23 و 0/6 درصد بود. همچنین، در میان ویژگی های دموگرافیک مشارکت کنندگان، رویکردهای یادگیری دانشجویان با شغل آن ها ارتباط معنی داری را نشان داد (032/0 = p) و با ویژگی های دیگر آنان ارتباطی نداشت. نتیجه گیری: بیشترین رویکرد یادگیری در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، رویکرد عمقی می باشد که بین این رویکرد با شغل دانشجویان ارتباط معنی داری مشاهده شد؛ به طوری که میزان آن در افراد غیر شاغل بیشتر بود. این نتایج برای دانشگاه و استادان مفید است.